3880-موسسه ماکس پلانک: نئاندرتال‌ها به طور عمده گوشتخوار بودند

در ایران "مالکیت" به معنای واقعی وجود نداشت. یعنی شاه یا شخص حاکم، اگر اراده می‌کرد، می‌توانست اموال هر کسی را، چه رعیت چه ارباب، مصادره کند.عصر ایران - فئودالیسم (Feudalism) که در زبان فارسی به ارباب-رعیتی، خان‌خانی، ملوک‌الطوایفی ترجمه شده است، نظامی اجتماعی-اقتصادی بود که اساس آن را تیول یا اقطاع تشکیل می‌داد.تیول به قلمروی یک واسال (مامور گماشته شده از طرف ارباب) اطلاق می‌شد. در واقع ارباب قلمرویی را به یک دست‌نشانده اختصاص می‌داد و او در آن‌جا بر عملکرد رعیت ارباب نظارت و مدیریت می‌کرد تا منافع ارباب تامین شود و از این طریق خودش نیز به منافع قابل توجهی دست می‌یافت.واسال یعنی دست‌نشانده. در فئودالیسم اروپایی، واسالِ مهتر به کسی گفته می‌شد که زمین‌های خود را مستقیما از شاه دریافت کرده بود.اقطاع نیز واگذاری زمین به افراد نظامی در قبال کارهایی که انجام می‌دادند گفته می‌شد که در ابتدا در زمان آل بویه رواج پیدا کرد ولی در زمان سلجوقیان شکل اقطاع تغییر کرد و علاوه بر اینکه به نظامیان واگذار می‌شد، به افراد دیوانی و لشکری در قبال کارهای دیوانی و دولتی نیز تفویض می‌شد.با کمی تسامح باید گفت معنای اقطاع، تخصیص تیول از طرف ارباب (یا حاکم) به فردی دست‌نشانده بود. بر روی تیول افرادی به نام سرف (در اروپا) و رعیت (در ایران) کار می‌کردند.با کمی تسامح باید گفت که مناسبات تولیدی جامعۀ فئودالی بر اساس مالکیت ارباب بر زمین و وابستگی شخصی دهقانان به ارباب بود. در این نظام اجتماعی، رعیت "برده" نبود و مستقلاً فروخته نمی‌شد؛ گرچه با زمینی که به فروش می‌رسید، به مالک جدید منتقل می‌شد.قانون بنیادین اقتصاد فئودلی عبارت بود از تولید محصول اضافی برای تامین نیازهای ارباب فئودال و بهره‌کشی از رعایای و 3880-موسسه ماکس پلانک: نئاندرتال‌ها به طور عمده گوشتخوار بودند...

مجوز نمایش فیلم توقیفی «قاتل و وحشی» برای خارج از کشور صادر شده است، پرسش این است مردم داخل کشور چه مشکلی دارند که نباید این فیلم را ببینند؟ مگر فهم، احساس و شعور انسان‌ها داخل این مرز جغرافیایی با خارج از آن فرق دارد؟عصر ایران ؛ نهال موسوی - امروز شنبه ششم اسفند ماه 1401 روح‌الله سهرابی مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی از صدور مجوز نمایش بین‌المللی فیلم سینمایی «قاتل و وحشی» ساخته حمید نعمت الله خبر داد.سهرابی گفت: «فیلم سینمایی «قاتل و وحشی» که از سال ۱۳۹۸ به دلیل مسائل مربوط به نوع پوشش بازیگر زن در وضعیت بلاتکلیفی قرار داشت، نهایتا با تدبیر رئیس سازمان سینمایی و همکاری تهیه کننده و کارگردان فیلم در اعمال اصلاحات و مساعدت شورای پروانه نمایش سینمایی، صرفا برای نمایش خارج از ایران مجوز گرفت.اگر چه مضمون فیلم دارای فضایی ملتهب و خشن بوده و مخاطب خاصی را جلب خواهد کرد، اما وحشت و خشونت حاکم بر فیلم، علت عدم نمایش این اثر نبوده و تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از اثر سلب کرده است‌.»سهرابی با اشاره به مسبوق به سابقه بودن حضور زن با موی تراشیده در تعدادی از آثار سینمایی همچون «سرب»، «زندان زنان»، «شیفتگی» و غیره خاطر نشان کرد: «با وجود اینکه در گذشته چنین اتفاقی در برخی آثار رخ داده است اما به دلیل حساسیت‌های مختلف، تاکنون از نمایش این فیلم جلوگیری شده بود با این وجود شورای پروانه نمایش سینمایی صرفا با اکران بین‌الملل «قاتل و وحشی» موافقت کرد و از این پس تهیه‌کننده اثر مجاز به نمایش این فیلم در خارج از کشور خواهد بود.»این قضیه واقعا حیرت آور است چون اگر مشکلی وجود دارد قطعا همگانی است، خارجی و داخلی ندارد که چنین تقسیم بندی صورت بگیرد.قابل ذکر است ک 3880-موسسه ماکس پلانک: نئاندرتال‌ها به طور عمده گوشتخوار بودند...

ما اکنون به خوبی می دانیم که سرمایه داری معاصر مترادف با نابودی قاطعانه و متعصبانه است که توقف یا حتی مهار آن غیرممکن است، چون قوانین سرمایه بسیار قدرتمند و کور هستند. بنابراین همه ما آشکارا یا پنهان می دانیم که تنها راه حل، تغییر کامل در شیوه تولید و شیوه زندگی است. راه حلی که هم اکنون در دسترس نیست، اما بایستی از این پس بدون تأخیر، در برابر خطر نابودی آن را به وجود آورد«آیا مارکس درست می‌گفت؟» این پرسش را هفته نامه بزرگ آلمانی اشپیگل در آغاز سال مطرح می کند، با تصویر نوینی از منتقد سرمایه و بنیانگذار کمونیسم مدرن در صفحه اول.تازگی سوال طرح شده توسط اشپیگل این است که بیش از آنکه تحلیل گر سرمایه داری و بحران های آن را مورد خطاب قرار دهد، به متفکر و کنشگر خروج از سرمایه داری که آنرا کمونیسم می نامد، می پردازد. زیرا به گفته این روزنامه، اعلام اینکه سرمایه داری دیگر کارآمد نیست و بنابراین باید به دنبال نوشتن صفحه جدیدی در تاریخ بشر با هدف غلبه بر آن باشیم، امری پیش پا افتاده است.سرمایه داری نه تنها قربانیانی تولید می کند که در شکوه و شکایات خود محبوسند، بلکه قبرکنان و جانشینان خود را نیز به عنوان بازیگران سازنده آینده به میدان می آوردبه طور خلاصه، دیگر «ضد سرمایه‌داری»، «ضد» فعالیت های مخرب آن بودن (که با این وجود همچنان به عنوان نظر چپ رسمی باقی می‌ماند) کافی نیست، بلکه «برای» ساختن جامعه‌ای پس از سرمایه‌داری است که باید بحث و گفتگو شود. بنابراین ما در اینجا نیروی دیالکتیک مارکسی را می یابیم: سرمایه داری نه تنها قربانیانی تولید می کند که در شکایات خود محبوس شده اند و از آنها خواسته می شود تا این شکوه ها را به خشم «علیه» سرمایه داری تبدیل کنند، بلکه قبرکنان و جانشین های خود را 3880-موسسه ماکس پلانک: نئاندرتال‌ها به طور عمده گوشتخوار بودند...